Ξεκινώντας…

Ἡ περιοδικὴ ἔκδοση «ΠΑΡΑΣΤΑΤΗΣ» τοῦ Διαδικτυακού Κέντρου Ποιμαντικῶν Ἐρευνῶν,  Μελετῶν καὶ Ἐφαρμογῶν «Διαποίμανση» ἔχει ἕναν ἁπλὸ λόγο ὕπαρξης: νὰ καταστεῖ σὺν-παραστάτης στὸ ποιμαντικὸ ἔργο τῆς  Ἐκκλησίας.

Ἀπευθύνεται στοὺς φορεῖςτοῦ ποιμαντικοῦ ἔργου στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας (τοὺς Ποιμένες καὶ  τοὺς λαϊκοὺς Συνεργάτες τους, Θεολόγους Καθηγητές, Φοιτητὲς τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν καὶ Ἀνωτάτων Ἐκκλησιαστικῶν Ἀκαδημιῶν καὶ Ἐρευνητές).

 Ἔργο τῆς περιοδικῆς ἔκδοσηςεἶναι :

 1.  Νὰ προβάλλει μέσα ἀπὸ τὶς  σελίδες τῆς τὸν Ποιμαντικὸ Θησαυρὸ τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας ὑπὸ τὸ πρίσμα τῆς ἐκκλησιαστικῆς καὶ κοινωνικῆς ἐπικαιρότητας.

 2.     Νὰ προσεγγίζει μὲ ποιμαντικοὺς ὅρους τὸ «ἐδῶ καὶ τώρα», τὸ «σήμερα» μέσα ἀπὸ κείμενα συνεργατῶν της.

 3.     Νὰ παρέχει ποιμαντικὲς πληροφορίες (Συνέδρια, Ἡμερίδες, Διαλέξεις κ.λπ.).

 4.     Νὰ παρουσιάζει βιβλία  ποιμαντικοῦ ἐνδιαφέροντος.

Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος ἔχει  ἀνάγκη ἀπὸ ἐπίκαιρη  ποιμαντικὴ φροντίδα γιὰ νὰ ἀντιμετωπίζει τὴν καθημερινή του ζωὴ ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ προετοιμαστεῖ «ὀρθὰ» γιὰ τὴν «Ἄλλη Ζωή». Ἀναζητᾶ «ἐπειγόντως» διεξόδους στὰ σύγχρονα ἀδιέξοδα. Ἡ ἐπικαιροποίηση τῆς Ποιμαντικῆς ἀποτελεῖ αἴτημα, ἀνάγκη καὶ πρόκληση. Ἡ παρακολούθηση καὶ κατὰ τὸ δυνατὸν ἀντιμετώπιση τῶν ποιμαντικῶν προκλήσεων τοῦ
«τώρα» ἀλλὰ καὶ τοῦ «μετὰ»  ἀποτελεῖ εὐθύνη τῶν φορέων τῆς Ποιμαντικῆς, ὡς  Ἐπιστήμης καὶ Τέχνης.

Ὅπλο καὶ  ἐργαλεῖο  στὰ χέρια  τῶν ποιμένων καὶ τῶν συνεργατῶν τους γιὰ  τὴν  ποιμαντική τους δραστηριότητα, τὸ ποιμαντικό τους  ἔργο γενικότερα, ἀποτελεῖ τὸ ποικίλο ποιμαντικὸ ὑλικὸ (ποιμαντικὰ κείμενα,  ποιμαντικὲς μελέτες, ποιμαντικὲς ἔρευνες, ποιμαντικὲς πληροφορίες, βιβλία μὲ ποιμαντικὸ ἐνδιαφέρον κ.α. ), τὸ ὁποῖο μποροῦμε νὰ ἀντλήσουμε ἀπὸ τὴν καθόλου ποιμαντικὴ πράξη τῆς Ἐκκλησίας, στὸ παρελθὸν καὶ στὸ σήμερα.

Ἕνας ἀπὸ τοὺς σκοποὺς τῆς περιοδικῆς ἔκδοσης «Παραστάτης» εἶναι ἡ προβολὴ αὐτοῦ του ποιμαντικοῦ Θησαυροῦ τῆς Ἐκκλησίας μας. Τὸν Θησαυρὸ αὐτὸ θὰ προσπαθήσουμε νὰ καταστήσουμε εὐρύτερα προσβάσιμο μέσα ἀπὸ τὶς σελίδες της. Ἡ ἔκδοση θὰ προσπαθήσει  νὰ λειτουργήσει ὡς ἕνα «πορθμεῖο» ποιμαντικοῦ ὑλικοῦ ὑπὸ τὸ πρίσμα τῆς ἐκκλησιαστικῆς καὶ κοινωνικῆς πραγματικότητας.

Ἐπειδὴ ὁ Χριστὸς εἶναι «Παρὼν» παντοῦ καὶ πάντοτε θὰ πρέπει καὶ ὁ λόγος Του  καὶ οἱ ἐνέργειές Του, διαμέσου τῶν ἐντεταλμένων Του νὰ εἶναι παρὼν παντοῦ καὶ πάντοτε.

Ἐπειδὴ ὁ Χριστὸς εἶναι  ἡ Ζωή, ὁ λόγος Του  δίνει ζωή.

Ἐπειδὴ ὁ Χριστὸς εἶναι ἡ Ἀλήθεια, ὁ λόγος Του μᾶς  φανερώνει τὴν πραγματικὴ ἀλήθεια.

Ἐπειδὴ ὁ Χριστὸς εἶναι  ἡ Ὁδός, θὰ πρέπει νὰ βροῦμε τὸν Χριστὸ γιὰ νὰ μᾶς δείξει τὸ δρόμο.

            Ἐπειδὴ ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ Ποιμὴν ὁ Καλός, μέλημά μας θὰ πρέπει νὰ εἶναι νὰ «ἐξετάσουμε» τὴν διαποίμανση ἐκ μέρους Του,
τοὺς τρόπους, δηλαδή, μὲ τοὺς ὁποίους ἐποίμανε καὶ ποιμαίνει τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸν Κόσμο  καὶ νὰ τὴν κάνουμε γνωστὴ μὲ ἀπώτερο στόχο τὴ σωτηρία τοῦ πεπτωκότος ἀλλὰ συγχρόνως καὶ ἀνισταμένου ἀνθρώπου καὶ τοῦ σύμπαντος κόσμου.

Με τη  μέριμνά Του για μας ο Χριστός φανερώνεται, ως ο πιο πλησίον από τους πλησίον μας γιατί είναι και έγινεν «ο ποιων το έλεος μεθ΄ημών».

Ἔτσι, μὲ αὐτὴ τὴ βασικὴ ἀποστολὴ ξεκινᾶ ἡ περιοδικὴ ἔκδοση «Παραστάτης».

       Οἱ συν-ἐργάτες